A nuk është më mirë është të na vritni, sesa të na lini të luftojmë të vetme, 90% sakate, me vdekjen? Është e tmerrshme që njeriu, të cilit i ke dhënë dashurinë, të të lërë nën mëshirë tubash oksigjeni e gjaku të dhurar nga krejt të panjohur, në mëshirë bisturish e gjilpërash, që kërkojnë të të qepin organet e sakatuara nga shfrenimi i dhunës mbi trupin e gjymuar, që para disa orësh ishte në kulmin e bukurisë.
Po mendoj unë, nëse kjo grua e re, si 27 vjeçarja, që u gjet mbrëmë në kosh të plehërave në Napoli, futur në një thes të zi mbeturinash, ishte kaq e poshtër sa të meritonte vdekjen, a nuk ishte më mirë t’ia gjeje një më të lehtë? Për shembull një helmim a, nëse ty të pëlqen dhuna, bën edhe një plumb në kokë, por vetëm të ishte diçka më e shpejtë dua të them, si për viktimën, ashtu edhe për ty që nuk duhet të shfrytëzosh tërë fantazinë e forcën tënde për të realizuar një vrasje makabre.
Me gjithë forcën e mendjes mundohem të të kuptoj. Çfarë maskarallëku mund të kish bërë gruaja jote, që ti ta lidhje këmbë e duar e ta dhunoje përbindshëm në fytyrë, në kokë, në bark, në vaginë… Pikërisht në një bark si ky ku je krijuar, nga një vaginë si kjo, e gjakosur, e laçeruar deri në maksimum, derisa koka jote të prekte dritën e trupthi yt të hidhej mbi gjirin e nënës, ku për herë të parë do të thithe dashurinë.
A ndoshta aty mund të jetë problemi. Ai qumësht gjiri mund të ketë qenë keqas i infektuar, aq keq sa ti ta urresh kaq shumë një femër. Ndoshta aty nuk kishte qumësht mjaftueshëm e ti je rritur i uritur për të ngrënë gra. Ashtu si plot të tjerë para teje, punë lidhjeje qumshti. Kështu një i farefisit tënd ia preu kokën po një vajze, ende të mitur, me një fetus disa javësh mu brenda në bark. E farefisi yt është i njohur për eksperimentime vdekjesh të tmerrshme. Për fantazinë e jashtëzakonshme për të shpikur tortura mbi gratë që nuk i duroni dot të bëhen nëna.
Plot kësi grash të reja i shtypët rrugëve të botës, që ju të ngrinit hotele rrugëve të Shqipërisë. Nga gjithë ato vagina të sakrifikuara, ju u bëtë milionerë, politikanë, gjykatës, biznesmenë, njerëz të një klasi të lartë. Në hotelet e bizneset tuaja ne vijmë sot me familje a me dashnorë e themi: Shikoni sa është zhvilluar Shqipëria. Shikoni çfarë luksi! Bëjmë qindra fotografi ku sillemi si dive hollivudi. Sa të mjera jemi!
Kaq e vështirë është për një grua shqiptare ta kuptojë se ajo është fajtorja kryesore që lind djem përbindsha? Nëse fëmijët nuk lindin të tillë, por bëhen duke thithur gjirin e saj, a nuk mundet ajo ta presë gjirin? Ose ta presë dorën që e përkundi, vetëm le t’i presë këto organe që Rozafatit ia lanë padrejtësisht burrat jashtë, se diku aty duhet të jetë problemi.
Nëse gruaja shqiptare është kaq egoiste sa të mendojë vetëm për veten, ekonominë e saj, prestigjin, farefisin, fqinjajën, e mos të shikojë çfare bime po rrit, atëherë, i kisha lutur sinqerisht burrat, burrin apo bijtë e saj, ju lutem, a nuk ju bije më lehtë të na vrisni shpejt e shpejt sesa të na shpini në atë botë me siklet, duke na e mbledhur copa-copa trupin në një copë çarçafi, që nuk di pse duhet të jetë i bardhë. Ndoshta si simbol i bluzave të doktorëve, për të cilët, më shumë se çdo gjë tjetër, ka nevojë kjo shoqëri e sëmurë kaq keqas.
Nessun commento:
Posta un commento